Deze kaartjes had ik al een poos geleden gemaakt, ik heb ze lekker nogmaals gemaakt, dat vind ik altijd wel heel snel werken hihi... en ach ik had alle materialen nog klaar liggen dus zo gemaakt...
Een behoorlijk drukke dag gehad vandaag, bestellingen weggebracht van de leegverkoop (voor diegenen die het niet weten: ik ga stoppen met mijn andere webwinkel www.hethobbykoffertje.nl waarin al deze prachtige materialen tegen absolute bodemprijzen de deur uit gaan) zeep bestellingen gemaakt, de boekhouding gedaan, en zo kan ik nog wel even doorgaan.. De middag werd abrupt op een dramatische manier onderbroken: mijn moeder riep me naar de tuin en zei dat ik maar even op de grond in de hoek moest kijken, want volgens haar was er een vogeltje vanuit de dakgoot naar beneden gevallen, en moeder mus was waarschijnlijk daardoor zo van streek (en zelf ook al tegen de tuindeur aan gevlogen van pure ellende) een onderzoekje achter een tafeltje wat in de hoek staat leverde inderdaad een zielig klein musje op wat op de de grond zat , die wonderbaarlijk genoeg (de val is minstens 4 meter geweest) nog levend en hippend zenuwwachtig heen en weer ging tussen onze schutting en die van de buren. Ik riep nog naar de buurjongen dat hij op zijn tegel zat en hij hem dus kon pakken, toen het noodlot toesloeg: Noppes de kat van de buurjongen vloog op het arme vogeltje af en voordat de buurjongen in actie kon komen, vloog hij met zijn buitje door de tuin! De buurjongen in paniek erachter aan, dwingend roepend dat Noppes vooral het vogeltje los moest laten (tja het is nu eenmaal geen hond maar een poes) maar het mocht niet meer baten..... het vogeltje dat zo'n enorme val had overleefd, had op deze 20 juli echt zijn dag niet en was naar het hiernamaals gevlogen, via de bek van buurpoes Noppes! En dat alles in minder dan 2 minuten, wat is het leven toch hard! Maar ja, als je gaat bedenken hoe het arme beestje ooit bij zijn moeder had terug had moeten komen en dat hij waarschijnlijk toch wel een enorme klap had gemaakt van zo'n hoogte, dan is dit waarschijnlijk de enige toekomst die hij tegemoet zag: op de grond en geen schijn van kans in onze poesrijke buurt.........zielig hoor......gelukkig was mijn kroost precies op dat moment binnen en is het gruwelijke spektakel aan hun voorbij gegaan.... de mussen familie van het beessie heeft nog lang in de dakgoot naar beneden zitten kijken en een nerveus getetter ten hore gebracht......
Geen opmerkingen:
Een reactie posten